بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار المجلد 42 : تاریخ امیرالمومنین علیه السلام - 8

«1»

یج، [الخرائج و الجرائح] رُوِیَ عَنْ أَبِی عَلِیٍّ الْحَسَنِ بْنِ عَبْدِ الْعَزِیزِ الْهَاشِمِیِّ قَالَ: کَانَتِ الْفِتْنَهُ قَائِمَهً بَیْنَ الْعَبَّاسِیِّینَ وَ الطَّالِبِیِّینَ بِالْکُوفَهِ حَتَّی قُتِلَ سَبْعَهَ عَشَرَ رَجُلًا عَبَّاسِیّاً وَ غَضِبَ الْخَلِیفَهُ الْقَادِرُ وَ اسْتَنْهَضَ الْمَلِکَ شَرَفَ الدَّوْلَهِ أَبَا عَلِیٍّ حَتَّی یَسِیرَ إِلَی الْکُوفَهِ وَ یَسْتَأْصِلَ بِهَا(1) مِنَ الطَّالِبِیِّینَ وَ یَفْعَلَ کَذَا وَ کَذَا بِهِمْ وَ بِنِسَائِهِمْ وَ بَنَاتِهِمْ وَ کَتَبَ مِنْ بَغْدَادَ هَذَا الْخَبَرَ عَلَی طُیُورٍ إِلَیْهِمْ وَ عَرَّفُوهُمْ مَا قَالَ الْقَادِرُ فَفَزِعُوا وَ تَعَلَّقُوا بِبَنِی خَفَاجَهَ فَرَأَتِ امْرَأَهٌ عَبَّاسِیَّهٌ فِی مَنَامِهَا کَأَنَّ فَارِساً عَلَی فَرَسٍ أَشْهَبَ وَ بِیَدِهِ رُمْحٌ نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ فَسَأَلَتْ عَنْهُ فَقِیلَ لَهَا هَذَا أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام یُرِیدُ أَنْ یَقْتُلَ مَنْ عَزَمَ عَلَی قَتْلِ الطَّالِبِیِّینَ فَأَخْبَرَتِ النَّاسَ فَشَاعَ مَنَامُهَا فِی الْبَلَدِ وَ سَقَطَ الطَّائِرُ بِکِتَابٍ مِنْ بَغْدَادَ بِأَنَّ الْمَلِکَ شَرَفَ الدَّوْلَهِ بَاتَ عَازِماً عَلَی الْمَسِیرِ إِلَی الْکُوفَهِ- فَلَمَّا انْتَصَفَ اللَّیْلُ مَاتَ فَجْأَهً وَ تَفَرَّقَتِ الْعَسَاکِرُ وَ فَزِعَ الْقَادِرُ(2).

**[ترجمه]الخرائج: نزاع بین عباسی ها و طالبیون در کوفه برپا بود که هفده نفر عباسی کشته شدند و خلیفه قادر خشمگین شد؛ و پادشاه شرف الدوله ابوعلی را تحریک کرد که به کوفه برود و طالبیون را از آن جا ریشه کن کرده و با آنها و با زنان و دخترانشان چنین و چنان کند. ابوعلی از بغداد این خبر را توسط کبوترانی به طالبیون رساند و آنان را از دستور قادر آگاه ساخت، طالبیون پریشان شده و دست به دامان بنی خفاجه شدن،تا اینکه یک زن عباسی در خواب دید یک سوار کار روی اسبی سفید با نیزه ای در دست از آسمان فرود آمد، درباره او سؤال کرد که در جواب به او گفته شد: این امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام است که می خواهد کسانی را که کمر به قتل طالبیون بسته اند نابود کند. آن زن مردم را آگاه ساخت و ماجرای خوابش در شهر پیچید، پرنده­ای که از بغداد حامل این خبر بود که پادشاه شرف الدوله قصد لشکر کشی به کوفه کرده ناگهان به هنگام نیمه شب وفات یافت، لشکریان پراکنده شدند و قادر، پریشان و مضطرب گردید. - . این روایت و دو تای بعدی در کتاب چاپ شده «الخرائج» موجود نیست. -

**[ترجمه]

«2»

یج، [الخرائج و الجرائح] رَوَی أَبُو مُحَمَّدٍ الصَّالِحُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ هَارُونَ الْمُنَجِّمُ: أَنَّ الْخَلِیفَهَ الرَّاضِیَ کَانَ یُجَادِلُنِی کَثِیراً عَلَی خَطَإِ عَلِیٍّ فِیمَا دَبَّرَ فِی أَمْرِهِ مَعَ مُعَاوِیَهَ قَالَ فَأَوْضَحْتُ لَهُ الْحُجَّهَ أَنَّ هَذَا لَا یَجُوزُ عَلَی عَلِیٍّ وَ أَنَّهُ علیه السلام لَمْ یَعْمَلْ إِلَّا الصَّوَابَ فَلَمْ یَقْبَلْ مِنِّی هَذَا الْقَوْلَ وَ خَرَجَ إِلَیْنَا فِی بَعْضِ الْأَیَّامِ یَنْهَانَا عَنِ الْخَوْضِ فِی مِثْلِ ذَلِکَ وَ حَدَّثَنَا أَنَّهُ رَأَی فِی مَنَامِهِ کَأَنَّهُ خَارِجٌ مِنْ دَارِهِ یُرِیدُ بَعْضَ مُتَنَزَّهَاتِهِ فَرُفِعَ